άπαικτος

κ. άπαιχτος, -η, -ο (Μ ἄπαικτος, -ον)

νεοελλ.

1. εκείνος που δεν παίχτηκε

(«ἔργο ἄπαιχτο») ή που δεν έχει παρασταθεί στο θέατρο

2. (για παιγνιόχαρτο) αυτός που δεν χρησιμοποιήθηκε ακόμη στο παιγνίδι

μσν.

ακατάλληλος για αστεϊσμό.